വിഷു....

''കണി കാണും നേരം കമലാ നേത്രന്‍റെ
നിറമേറും മഞ്ഞ തുകില്‍ ചാര്‍ത്തി
കനക കിങ്ങിണി വളകള്‍ മോതിരം
അണിഞ്ഞു കാണേണം ഭഗവാനേ"

വിഷുവിനെ കുറിച്ച് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ആദ്യം മനസിലേക്ക് ഓടിയെത്തുക ഈ വരികളാണ്. വിഷുവിന്‍റെ അന്ന് രാവിലെ ആകാശവാണിയിലൂടെ ഈ ഗാനം സംപ്രേഷണം ചെയ്യാറുണ്ട്.

വിഷുവിനു ഞങളുടെ വീട്ടില്‍ കണിയൊന്നും വെക്കാറില്ല. ഞങളുടെ വീട്ടില്‍ എന്നല്ല അടുത്തുള്ള വീടുകളിലൊന്നും കണിവെച്ചു ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. കൈയ്നീട്ടവും കിട്ടാറില്ല. വീടിനടുത്ത് കൃഷ്ണന്‍റെ ഒരു അമ്പലം ഉണ്ട്. എല്ലാരും രാവിലെ അവിടെ പോയി തൊഴും. പിന്നെ ഉച്ചക്ക് സദ്യ. ഇത്രയുമേ ഉണ്ടയിരുന്നുള്ളൂ വിഷു. മേടമാസം ഒന്നാം തിയ്യതി മലയാള കൊല്ലവര്‍ഷാരംഭം (അതായതു മലയാളം ന്യൂ ഇയര്‍) അണെന്നും അന്ന് വിളവെടുപ്പ്‌ ഉത്സവംആയിട്ടാണ് വിഷു ആഘോഷിക്കുന്നത് എന്നും ഞ്ങള്‍ക്കുണ്ടോ അറിയുന്നു. ഞങള്‍ കുട്ടികള്‍ക്ക് വിഷു എന്നുപറഞ്ഞാല്‍ പടക്കം, കമ്പിത്തിരി, ലാത്തിരി, പൂത്തിരി തുടങ്ങിയവ കിട്ടുന്ന ഒരു ആഘോഷം മാത്രാമായിരുന്നു.

വീട്ടില്‍ മുത്തശ്ശനാണ് എനിക്ക് പടക്കം ഒക്കെ വാങ്ങിതരുക. പിന്നെ ഞങളുടെ പരിചയത്തിലുള്ള ഒരു ചേട്ടന്‍ വിഷുവിനു പടക്ക കച്ചവടം നടത്തും റോഡരികില്‍. അതിനു മേശയും കസേരയും ഒക്കെ ഞങളുടെ വീട്ടില്‍ നിന്നാണ് എടുത്തോണ്ട് പോകുക. അതിനു വാടകയെന്നോണം ആ ചേട്ടനും കൊറേ പടക്കം കൊണ്ട് തരും. അതുകൂടാതെ ഞങളുടെ അടുത്തുള്ള 3 വീടുകളില്‍ മേടിക്കുന്ന പടക്കത്തിന്‍റെ ഒരു പങ്ക് എനിക്ക് കിട്ടും. കാരണം ആ വീടുകളിലെല്ലാം അണ്‍ക്കുട്ടികളായിരുന്നു അതുകൊണ്ട് പെണ്‍ക്കുട്ടിയായ്യ എന്നെ എല്ലാര്ക്കും വലിയ കാര്യമായിരുന്നു. പിന്നെ ഞാന്‍ അച്ഛനില്ലാത്ത കുട്ടിം കൂടി ആണല്ലോ. ഞങള്‍ 4 വീട്ടുകാരും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു അതെല്ലാം പൊട്ടിച്ചു തീര്‍ക്കുക. എനിക്ക് പടക്കം പൊട്ടിക്കാന്‍ പേടിയായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് പാമ്പ് ഗുളിക, തലചക്രം, കമ്പിത്തിരി, ലാത്തിരി, പൂത്തിരി, മേശപൂ തുടങ്ങിയവയുടെ കുത്തകാവകാശം എനിക്കായിരുന്നു. ഓല പടക്കം, മാല പടക്കം, ചെറിയ ഗുണ്ട്, വാണം, മൂളി തുടങ്ങിയവ ആണ്‍കുട്ടികളുടെ കൈവശവും.

വിഷുവിന്‍റെ തലേന്ന് രാത്രിയിലെയും, രാവിലത്തെയും ഞങളുടെ പടക്കം പൊട്ടിക്കല്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ പശുക്കള്‍ ഉള്ള അടുത്ത വീട്ടില്‍ നിന്നും പരാതി വരും "ഈ പിള്ളേരുടെ ഒടുക്കത്തെ പടക്കം പൊട്ടിക്കല്‍ കാരണം ഇന്നു പശൂനെ കറന്നിട്ടു പാല് കിട്ടിയില്ല". അതുകേട്ടാല്‍ അമ്മ തുടങ്ങും അടുത്ത വര്‍ഷം ഇവിടെ ഒരാളും പടക്കം മേടിക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞോണ്ട്. എവിടേ അടുത്ത വര്‍ഷം വീണ്ടും തതൈവ...ഒരു വര്‍ഷം വിഷുവിനു വാണം വിട്ടപ്പോള്‍ കുറച്ചു അപ്പുറത്തുള്ള വീടിന്‍റെ മുറ്റത്തുണ്ടായിരുന്ന വയ്യ്ക്കോല്‍ തുരുവില്‍ ചെന്ന് വീണു തീ പിടിച്ചു. അതുപക്ഷേ ആരും അറിഞ്ഞില്ല ഞങള്‍ വിട്ട വാണം ചെന്ന് വീണിട്ടാണെന്നു.അതോടെ വാണം പിന്നീട് വാങ്ങീട്ടില്ല.

വിഷുവിനു 2 ദിവസം മുന്‍പായി ഒരു അമ്മൂമ്മ വലിയ ചാക്ക് നിറയെ മണ്ണ് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ചെറിയ കലം, ചട്ടി, കാശു കുടുക്ക (ഉണ്ടി എന്നും ചിലര്‍ പറയും), ഉരുളി ഒക്കെ വില്‍ക്കാന്‍ കൊണ്ട് വരും. അന്ന് അതിനു 25 പൈസ, 50 പൈസയൊക്കയേ ഉണ്ടയിരുന്നുള്ളൂ. എല്ലാ വര്‍ഷവും 2 രൂപയുടെ പാത്രങ്ങള്‍ അമ്മ എനിക്ക് മേടിച്ചു തരും.എല്ലാ കുട്ടികളും പിന്നത്തെ വിഷു ആകുമ്പോഴേക്കും അതൊക്കെ പൊട്ടിച്ചു കാണും. ഞാന്‍ പക്ഷെ ഒന്നും പൊട്ടിച്ചു കളയില്ല. (ഇന്നും അതൊക്കെ ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ചു വെച്ചിട്ടുണ്ട്.) പാത്രങ്ങള്‍ വാങ്ങിയാല്‍ അന്നുമുതല്‍ പിന്നെ അതില്‍ ചോറും, കറിയും, പായസവും വെക്കലാണ് അടുത്ത പരിപ്പാടി. എല്ലാവരും അവരവരുടെ വീടുകളില്‍ നിന്ന് കൊറച്ചു കൊറച്ചു സാധനങ്ങള്‍ എടുത്തുകൊണ്ടു വരും. എന്നിട്ട് എല്ലാരും കൂടി പ്ലാവിന്‍ ചുവട്ടിലോ മാവിന്‍ ചുവട്ടിലോ അടുപ്പുണ്ടാക്കി ഓല വെച്ച് കത്തിച്ചു ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കും. ഞ്ങല്‍ക്കുണ്ടോ അടുപ്പ് ശരിക്ക് കത്തിക്കാന്‍ അറിയുന്നു? ഭക്ഷണമാകെ പുകമണക്കും. എങ്കിലും ഞങള്‍ അത് സ്വാദോടെ കഴിക്കും.

അങ്ങനെയൊരു വിഷുക്കാലം ഇനി എന്നെങ്കിലും തിരിച്ചുകിട്ടുംമോ? ഇവിടെ ഞങള്‍ വിഷു ആഘോഷിക്കാറുണ്ട്. നാട്ടില്‍ ഇപ്പോള്‍ ആഘോഷിക്കുന്നതിനേക്കാള് കേമമായി. എങ്കിലും എപ്പോഴും "ഓള്‍ഡ് ഈസ് ഗോള്‍ഡ്".